Od
1634. godine, kada je osnovana, pa sve do današnjih dana, pisac prati sudbine
onih ličnosti koje su sedele u fotelji
br. 29, a koju on zaposeda u sadašnjem trenutku. Maluf se, kao trenutni
posednik fotelje 29. bavi pikanterijama iz istorije ovog Društva. To Društvo je
preraslo u Akademiju i ima 40 fotelja.
Istorija duga četiri veka pruža izobilje
podataka za nastanak jedne ovakve knjige. Udruženje ljudi koji su bili
zaokupljeni francuskim jezikom i njegovim usavršavanjem i oblikovanjem, razvojem
u prošlosti, pisanom reči jednog kulturnog naroda, koji nije hteo da sudbinu
svoga opstanka prepusti bilo kome, unapredio je kardinal Rišelje. On je njihova
okupljanja aminovao i pretvorio ih je u skupinu akademika. Te umne glave 1672. godine
dobijaju svoje prostorije u Luvru. Ime kardinala, koji je poznat po svome
prezimenu uglavnom, bilo je Armon. A Luj XIV je vladao 72 godine. Aferim!
1793.
godine Akademija je bila ukinuta i njihove prostorije obijene. 1805. godine
Napoleon Akademiju premešta na novu lokaciju,
u Kolež četiri nacije, na keju Konti. Svašta se tu dešavalo: podmetanja pri
izboru kandidata, samoubistva, davljenja u Seni. Oni koji su okupirali fotelje
bili su književnici, lingvisti, antropolozi, lekari. Ali jedno im je bilo
zajedničko: umeli su da pišu, negovali su lepotu francuskog jezika. A preko
Akademije tekla je reka događaja, ratovi, primirja, usponi i padovi. Prevod je
savršen. Autor je Libanac, ali vlada
svim finesama francuskog jezika. On je zaseo u fotelju pod brojem 29 u toku 2011.
godine i ova njegova knjiga je omaž tom
sedalu.
