Druid iz Sindiduna

     Preporuka za dane praznika. Knjigu u ruke!Samo za vas je napisao Vladislav Bajac „Druida iz Sindiduna“. Izmaštan susret Aleksandra Makedonskog i Joana Brekliena, keltskog mudraca. A moglo je i da se desi. Jer u istorijskim izvorima, a i na osnovu arheoloških ostataka, evidentno je da su keltska plemena boravila na našim današnjim prostorima otprilike do 15. godine pre naše ere kada ih Rimljani preseljavaju u Panoniju. Dovoljno vremena da se zamisli susret dve kulture, dva učenja i shvatanja sveta, negde u Podunavlju. A između svega toga Aristotel. Od tog susreta ostala su nam i imena. Keltsko pleme Skordisci prenelo je Rimljanima naziv Dunum – grad na njihovom jeziku. Te dovođenjem Singa ili Sinda Rimljani zatečeno keltsko naselje označavaju kao Singidunum.

Sami Kelti pak ugledavši visoku stenu iznad ušća Savusa u Danuvius izgovorili su Kaulijak. I to bi osnova keltskog Sindiduna, rimskog Singidunuma, slovenskog Gornjeg grada, turskog Kalemegdana i srpskog Beograda. A Latini su u čudu konstatovali reku sa dva imena: gornji tok je nosio ime po keltskoj boginji Danu, Danuvius a donji po starogrčkom Ister. Skordisci su bili oduševljeni rudnim nalazištem na brdu Angurion tj. Avali. Gradili su svoja staništa na Karaburmi, Rospi-Ćupriji, Guberevcu i osnovali u bližoj okolini Beograda: Vinču, Ritopek, Grocku... Neću više. Pročitajte knjigu.